گزیده تحولات جهان ۳۰
|
 |
|
چاپ نخست: آبان و آذر ۱۳۸۳ |
|
شابک:۴ـ ۴۳ ـ ۸۶۸۰ ـ ۹۶۴ |
|
قیمت: ۱۵۰۰ تومان |
گزیده تحولات جهان ۳۰
نظارت و تدوین: محمودرضا گلشن‌پژوه
انتشارات موسسه ابرار معاصر تهران، گزیده تحولات
کد بازیابی در کتابخانه دیجیتالی دید: BB00020043512302810
انتشارات موسسه ابرار معاصر تهران، گزیده تحولات
کد بازیابی در کتابخانه دیجیتالی دید: BB00020043512302810
در ماه‌های آبان و آذر سال جاری، پرونده هسته‌ای ایران به نتیجه‌ای رسید که گروهی آن را یک برد سیاسی در صحنه بین‌الملل و دسته‌ای دیگر، از آن به‌عنوان یک عقب‌نشینی از مواضع برحق جمهوری اسلامی یاد کردند.
گروه نخست؛ عدم ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت را نشانه پیروزی دیپلماتیک ایران دانسته، امتیازات داده‌شده به اروپا را در مقابل این بهره ناچیز شمرده، آمریکا را بازنده اصلی صحنه این کشمکش می‌شمارند. اما گروه دوم معتقد هستند اروپا و آمریکا دو روی یک سکه‌اند و پذیرش تعلیق غنی‌سازی آنهم به شکلی نامحدود نشان از زیاده‌خواهی مستمر آنان از جمهوری اسلامی ایران خواهد داشت. روندی که با پذیرش تعلیق، اولین قدم آن به سمت عقب به جمهوری اسلامی ایران تحمیل شده و این امر نهایتاً ما را به عقب‌نشینی‌هایی بیشتر سوق خواهد داد.
در هر حال، عنصر زمان در مسائل هسته‌ای ایران، نقش مهمی را بازی می‌کند. برخی معتقدند باید انتظار کشید تا دید آیا اروپاییان به وعده‌های خویش عمل می‌کنند یا خیر؟ برخی دیگر بیان می‌کنند که اگر مدت تعلیق از چند سال فراتر رود، عملاً تکنولوژی حاصله توسط ایران قدیمی شده، دیگر قابل استفاده نخواهد بود؛ این افراد به دورنمای کنفرانس بازنگری NPT در سال ۲۰۰۵ و اهداف پشت‌پرده ایالات متحده در آن اجلاس با دیده تردید می‌نگرند. برخی دیگر نیز می‌گویند ساخت «قدرت» در چارچوب نظام بین‌الملل، فضای محدودی را برای مانور کشورهایی همچون جمهوری اسلامی ایران فراهم می‌آورد که باید با پذیرش این واقعیت تمام تلاش خود را جهت تحرک بهینه در همان فضا به‌کار گیرد.
سی‌امین شماره کتاب گزیده تحولات جهان تلاش نموده ضمن ارائه نیم‌نگاهی به این موضوع، سایر تحولات مهم بین‌المللی در حدفاصل ماه‌های آبان و آذر سال ۱۳۸۳ را به نمایش کشاند.
گروه نخست؛ عدم ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت را نشانه پیروزی دیپلماتیک ایران دانسته، امتیازات داده‌شده به اروپا را در مقابل این بهره ناچیز شمرده، آمریکا را بازنده اصلی صحنه این کشمکش می‌شمارند. اما گروه دوم معتقد هستند اروپا و آمریکا دو روی یک سکه‌اند و پذیرش تعلیق غنی‌سازی آنهم به شکلی نامحدود نشان از زیاده‌خواهی مستمر آنان از جمهوری اسلامی ایران خواهد داشت. روندی که با پذیرش تعلیق، اولین قدم آن به سمت عقب به جمهوری اسلامی ایران تحمیل شده و این امر نهایتاً ما را به عقب‌نشینی‌هایی بیشتر سوق خواهد داد.
در هر حال، عنصر زمان در مسائل هسته‌ای ایران، نقش مهمی را بازی می‌کند. برخی معتقدند باید انتظار کشید تا دید آیا اروپاییان به وعده‌های خویش عمل می‌کنند یا خیر؟ برخی دیگر بیان می‌کنند که اگر مدت تعلیق از چند سال فراتر رود، عملاً تکنولوژی حاصله توسط ایران قدیمی شده، دیگر قابل استفاده نخواهد بود؛ این افراد به دورنمای کنفرانس بازنگری NPT در سال ۲۰۰۵ و اهداف پشت‌پرده ایالات متحده در آن اجلاس با دیده تردید می‌نگرند. برخی دیگر نیز می‌گویند ساخت «قدرت» در چارچوب نظام بین‌الملل، فضای محدودی را برای مانور کشورهایی همچون جمهوری اسلامی ایران فراهم می‌آورد که باید با پذیرش این واقعیت تمام تلاش خود را جهت تحرک بهینه در همان فضا به‌کار گیرد.
سی‌امین شماره کتاب گزیده تحولات جهان تلاش نموده ضمن ارائه نیم‌نگاهی به این موضوع، سایر تحولات مهم بین‌المللی در حدفاصل ماه‌های آبان و آذر سال ۱۳۸۳ را به نمایش کشاند.
نظر شما