محمد سلطانینژاد
نظریهپردازی در رشته روابط بینالملل از ابتدا با مفروض انگاشتن برتری عقلانیت بر عاطفه همراه بوده است. در ادامه سنتهای فلسفه سیاسی، در روابط بینالملل نیز عواطف مخرب تصمیمگیری درست پنداشته میشدند. عواطف عناصری بودند که برای رسیدن به حداکثر مطلوبیت، باید آنها را مهار کرد. در این دوگانگی عقلانیت و عاطفه، دولتها به عنوان کنشگران اصلی روابط بینالملل موجودیتهایی...
جدیدترین مطالب