سیاست‌های دبی برای مقابله با اخوانی‌های امارات
سیاست‌های دبی برای مقابله با اخوانی‌های امارات
سه‌شنبه 15 مرداد 1392
اخوان‌المسلمین از دهه هفتاد میلادی در امارات حضور دارند که همین امر منجربه تشکیل کمیته امارات برای جمع‌آوری اعانات شده و مقدمات تأسیس تشکیلات اخوان بوده است. پس از تشکیل نخستین جمعیت‌های اخوانی در امارات، بخش‌های مختلف این جنبش در حوزه تعلیم و تربیت امارات فعال شدند و تلاش کردند طلاب جوان را جذب کنند. نتیجه این تلاش تشکیل جمعیت اصلاح بود.
از همان ابتدا امارات با رویکرد اقناعی درپی انصراف اخوان بود تا آنها را از ساختارسازی در این شیخ‌نشین منع کند؛ اما تلاش‌های اقناعی و سلبی‌اش بی‌حاصل بود، تاجاییکه اقبال عمومی مخصوصاً جوانان به اخوان در دبی و شارجه افزایش یافت. به گفته خلیفه نعیمی، فعال سیاسی اماراتی، طرفداران جنبش اخوانی اصلاح در امارات را اغلب افراد فرهیخته و دانشگاهی تشکیل می‌دهند که در مصر تحصیل کرده‌اند و با تفکرات حسن البنا و مودودی آشنا هستند.
این روند با شکل‌گیری انقلاب‌های عربی و قدرت‌گیری اخوان در مصر روند صعودی یافت، تاجاییکه بنا به اذعان مقامات امنیتی امارات، روند صعودی تشدید فعالیت‌های اخوان در شبکه‌های اجتماعی مشهود است. اخوانی‌ها در امارات خواهان انتخابی شدن شورای ملی اتحادیه امارات و تعدیل قانون اساسی این کشور به‌نحوی هستند که بتواند به شورای حکام حق قانونگذاری دهد.
لذا، دبی براین‌باور است که خطر اخوان حتی از خطر ایران نیز برای این کشور بیشتر است؛ زیرا ایران شیعه است، حال آنکه اخوان مذهب سنی دارند و از این جهت، گویی اخوان در زمین خود بازی می‌کند؛ ازاین‌رو، یکی از اهداف کمیته مشترک مبارزه با تروریسم، که از دیپلمات‌های اماراتی و کویتی تشکیل شده، مقابله با اخوانیسم در این دو کشور است. اقدامات نسنجدیده برخی از اخوانی‌ها همچون یوسف القرضاوی، که حاکمان امارات را فاسد خواندند، این موضع‌گیری‌ها را تندتر نمود. این سخنان قرضاوی واکنش تند مقامات سیاسی مانند شیخ عبدالله بن زاید، وزیر خارجه امارات و ضاحی خلفان، رئیس پلیس دبی را درپی داشت.
دراین‌راستا، صاحب خلفان در کنفرانس امنیت ملی و منطقه‌ای شورای همکاری خلیج فارس، اخوان المسلمین را یکی از بزرگ‌ترین تهدیدهای امنیتی منطقه دانست تا سریال دستگیری اخوانی‌ها در امارات از سال 2011 به‌این‌سو با اتهامات مشابهی مانند تأسیس و مدیریت سازمان سری و ایجاد شاخه نظامی دنبال شود.
اما آنچه دراین‌میان اهمیت دارد، اصرار بر طرح این موضوع ازسوی امارات در شورای همکاری خلیج فارس است که به‌نظر می‌رسد دلالت بر آن دارد که امارات فراتر از مرزهای ملی خود تلاش دارد خطر اخوان را خطری منطقه‌ای جلوه دهد تا سازوکارهای امنیت منطقه‌ای را اجرا کند؛ مثلاً شورای همکاری خلیج فارس را درمقابل اخوانی‌ها مجبور به واکنش کند؛ امری که سعودی‌ها و کویتی‌ها نیز از آن حمایت می‌کنند.
نظر شما