امروزه نقش چین در حال گذار از یک بازیگر مهم و کلیدی در اقتصاد جهانی به یک رهبر جهانی می باشد. این کشور در پنج دهه گذشته از یک قدرت ضعیف به یک قدرت قوی در نظم بین‌المللی تبدیل و نقش آن از اتخاذ یک رویکرد منفعلانه در نظام بین‌المللی به یک نقش فعال و در تلاش برای اصلاح نظم بین‌الملل و شکل‌دهنده به تحولات در منطقه آسیا-پاسفیک تغییر پیدا کرده است. دراین‌میان، حضور فعال چین در ابتکارات، طرح‌ها و نهادهایی نظیر سازمان همکاری شانگهای، بریکس، بانک سرمایه‌گذاری زیرساخت آسیا، بانک بریکس، و ارائة الگوی همگرایی اقتصادی منطقة آزاد تجاری آسیا ـ پاسیفیک یا بازار مشترک آسیا ـ پاسیفیک، جادۀ ابریشم جدید ، خواست و ارادۀ جدی این کشور را برای ایجاد نظمی جایگزین، دست‌کم در اقتصاد بین‌الملل نشان می‌دهد. دراین‌میان، شاید بتوان در میان ابتکارات مختلف دستگاه سیاست خارجی چین، طرح کمربند اقتصادی جادة ابریشم (تحت عنوان «یک کمربند، یک جاده») ـ به‌عنوان یک طرح اقتصادی که تقریباً 64 درصد از جمعیت جهانی، 39 درصد از مناطق سرزمینی، 37 درصد از تولید ناخالص جهانی را دربر می‌گیرد ـ را مهم‌ترین ابتکاری دانست که اراده چین را برای حرکت آرام به سمت برون‌گرایی و ایفای فعال‌تر نقش یک قدرت منطقه‌ای نشان می‌دهد. در سال‌های اخیر چین به‌طور جدی ازطریق هر مسیر ممکنی این ابتکار را تبلیغ و حمایت کرده است. آنها این ابتکار را در نشست یک کمربند یک جاده برای همکاری بین‌المللی که در مه 2017 برگزار گشت، ارتقاء دادند. این نشست به ریاست رئیس‌جمهور چین و با شرکت نمایندگان نزدیک به یکصد کشور ازجمله 29 رئیس دولت برگزار شد. تاکنون چین توافقات همکاری در این ابتکار را با حداقل 68 کشور و سازمان بین‌المللی امضاء و صدها پروژه در رابطه با آن را تعریف نموده است. از همه مهم‌تر اینکه چین برای حمایت از این ابتکار تمامی سیاست‌های خارجی، تجاری و مالی خود را به‌کار گرفته است.