برساختگی صهیونیسم بر مظلومیت برساخته


 

مقدمه

واژه صهیونیسم همیشه با نیرنگ، دسیسه و دورویی همراه بوده است. حرکت صهیونیسم با هدف تشکیل دولت یهودی، در آغاز بر اساس توطئه و دسیسه بنیان گذاشته شد، سپس با حیله و فریب و اتکا به قدرت‌های امپریالیستی، نضج گرفت و با توسل به زور و اعمال جنایت و برقراری جو ترور و وحشت و تجاوز به سرزمین‌های دیگران و اشغال آنها، نیمی از اهداف خود را به پیش برد، اما چون ترفندهای اعمال شده در جهت تشکیل دولت یهودی که هدف اصلی و ابتدایی جنبش صهیونیسم بود، نتوانست رویای رهبران صهیونیسم را جامه عمل بپوشاند و آرزوی صهیونیسم برای برپایی دولت یهود را محقق سازد بنابراین، حربه ای بزرگتر و کارا تر لازم بود تا همه چیز را به نفع صهیونیسم دگرگون کند.

البته آنچه که مسلم است، حقیقت حرکت سیاسی صهیونیسم از بدو پیدایش (کنگره بال) تا تأسیس اسراییل(1948م)، مراحلی را پشت سر گذاشته است که بدون بررسی همه جانبه این مراحل، قادر به ارائه تصویری روشن از بحث حاضر، نخواهیم شد. بنابراین نگارنده همواره در حین تحقیق، سعی بر توضیح و تبیین مهمترین این مراحل را داشته است. مرحلة نخست: از زمان انتشار کتاب دولت یهود، اثر تئودور هرتصل، آغاز، و تا پایان جنگ جهانی اول طول کشید. در این مرحله جنبش صهیونیسم با حمایت دول استعمارگر اروپایی، ‌کار خود را در زمینه آموزش و آماده‌سازی یهودیان جهان بویژه یهودیان اروپا و جا¬انداختن مفهوم « دولت یهود» به عنوان یک آرمان مذهبی – نژادی برای قوم یهود متمرکز ساخت.

مرحله دوم:‌ از اواخر جنگ جهانی اول، آغاز و به عنوان مرحله کسب امتیازات سیاسی یا ارضی و تأسیس پایگاه‌های سیاسی، ‌نظامی، تروریستی و تبلیغاتی، تحت حمایت حکومت انگلیسی در خاک فلسطین شناخته می‌شود. در این مرحله، یهودیان ساکن اروپای شرقی و غربی برای مهاجرت به سرزمین فلسطین، تشویق و به آن سمت رانده می‌شوند.

مرحله سوم: با پیشرفت حرکت ناسیونال سوسیالیسم و غلبه گرایش‌های ضد یهودی در بین آلمانی‌ها و اروپاییان آغاز شد. همکاری‌های سود جویانه و فرصت طلبانه رهبران صهیونیسم با سران رژیم هیتلری، ‌برای اعمال فشار بر یهودیان در جهت مهاجرت از اروپا به فلسطین، ویژگی این دوره است.

مرحله چهارم:‌ پس از پایان جنگ جهانی دوم و طرح یهود ستیزی نازی‌های آلمان بویژه هیتلر، آغاز و منجر به زایش ماجرایی به نام هولوکاست شد. در این دوره صهیونیسم با همکاری دولت‌های غربی، آخرین زور آزمایی خود را به نمایش می‌گذارند و با طرح داستان هولوکاست، حمله و اشغال جدی و همه جانبه سرزمین فلسطین را تدارک دیدند. در واقع صهیونیسم به کمک استعمار گران، جهت تأسیس یک دولت یهودی در فلسطین، که هدف نهایی و دراز مدت صهیونیسم بود، به ایجاد بستر‌های لازم و ابزارهای کارآمد نیاز داشتند. به همین دلیل، در صدد برآمدند تا تمامی پدیده‌ها، وقایع، حوادث و تحولات مربوط به یهودیان، در ابعاد گوناگون مذهبی، اعتقادی، ‌تاریخی، ‌سیاسی، اجتماعی و... به نفع خود و در راستای تحقق بازگشت به فلسطین و تشکیل دولت یهودی تفسیر و تبیین کنند.

یکی از حوزه‌هایی که همواره مورد توجه صهیونیسم بوده، حوزه تاریخی است. دستگاه تاریخ پردازی آنان موفق شده است، با پردازش وقایع تاریخی به نفع صهیونیسم، تحریفات عدیده ای را در تاریخ جهان به وجود آورد. از این تحریفات به « اسطوره یا افسانه‌های صهیونیسم » تعبیر می‌شود که اسطوره هولوکاست یا قتل عام یهودیان در جنگ دوم جهانی، یکی از مهمترین آنها است.  همچنین در این راستا به اتخاذ ترفندی جهت مجاب کردن جمعیت یهودیان و عامه غیر یهودیان برای پذیرش استراتژی جهانی یهود پرداخته‌اند. آنها فعالیت‌های خودشان را تحت عنوان آنتی سمیتیسم یا یهود آزاری، شروع و دنبال کردند. در واقع، اواخر جنگ جهانی دوم، صحنه‌های دلخراش بعضی از اردوگاه‌ها و اجساد افرادی که از بیماری تیفوس جان داده بودند، زمزمه‌های وجود کوره‌های آدم سوزی را افزایش داده و صهیونیسم با کمک ابزار تبلیغاتی خود، روی این مسئله سرمایه گذاری کرده و حقیقت را تحریف و آن طور که می‌خواستند بر اساس یک واقعیت مجازی ارائه کردند.

صهیونیسم ادعا کرد که در فاصله 1941 تا 1945 آلمانی‌ها قریب به 6 میلیون یهودی از سراسر اروپا را جمع آوری و سپس به اردوگاه‌های مرگ در آلمان و لهستان مانند « آشویتس» که مهترین آنها بود، فرستاده و در کوره‌های آدم سوزی، سوزانده‌اند. صهیونیسم از این طریق، توانست احساسات افکار عمومی جهان بویژه اروپا و امریکا را به نفع خود بر انگیزد و کاری کند که این ملت‌ها در برابر آنان احساس گناه کنند. این احساسات رفته رفته به جایی رسید که زمینه تشکیل کشوری برای یهودیان را در سرزمین فلسطین آماده کرد.

یک نویسنده یهودی به نام «رابرت گلدمن» در این زمینه صریحاً اظهار نمود: « بدون هولوکاست هیچ کشور یهودی ای وجود نمی داشت». 

ابداع موضوع هولوکاست بخشی از شیوه‌های کهن مظلوم نمایی یهود در تاریخ معاصر، جهت کسب انواع باج گیری‌های سیاسی، ‌اقتصادی، مذهبی، فرهنگی و ... می‌باشد. در واقع صهیونیسم پس از اینکه توانست داستان هولوکاست را با انواع حیله‌ها و تبلیغات فریب کارانه، به صورت یک واقعیت تاریخی جایگزین حقیقت کند و فرصت را برای انواع تاراج‌های سیاسی و غارت ثروت پاره ای از کشور‌ها و ملت‌های اروپایی غنیمت شمرد، ‌به تدوین و تدارک طرح‌ها و برنامه‌های حساب شده ای در این راستا پرداخت.

اما در این میان، عده ای با استناد به شواهد و یافته‌های تحقیقی، این داعیه صهیونیسم یعنی وقوع ماجرای هولوکاست را زیر سئوال بردند. آنان معتقد بودند که هولوکاست، مهمترین حربه صهیونیستی است که از آن در جهت انواع اهداف نا مشروع خود استفاده می‌کنند. به همین دلیل تلاش صهیونیسم علیه منتقدین علمی هولوکاست افزایش یافته و هرگونه بحث و گفتگوی علمی و پژوهشی که مبتنی بر ایجاد سئوال، ابهام، ‌تردید یا انکار « هولوکاست» باشد، ‌به منزله ورود به حریم ممنوعه و عبور از خط قرمز «سازمان جهانی صهیونیسم» بوده و سزای آن ضرب و شتم، ترور فیزیکی، بازداشت، محاکمه، حبس و نیز جریمه‌های سنگین نقدی، بعلاوه محروم شدن از مشاغل رسمی، دولتی است.

با این وجود، در میان اغلب مردم سراسر جهان، شناخت از حقیقت هولوکاست، و کاربردهای آن، سطحی و گمراه کننده بوده است، از این رو تحقیق حاضر با هدف آشکار کردن زوایای پنهان ماجرای هولوکاست، می‌کوشد ابتدا به معرفی یهود و صهیونیسم با محوریت مروری بر مراحل مهم اقدامات صهیونیسم در جهت تشکیل دولت صهیونی، پرداخته و سپس با بررسی ماجرای هولوکاست و ادعاهای یهودیان در مورد هولوکاست، دیدگاه‌های مخالفان هولوکاست را ارائه داده و به قدر مشترکی از همه ادعاهای متعارض یهودیان در این باب، دست پیداکند و در نهایت، به بررسی انواع کاربردهای سیاسی هولوکاست برای صهیونیسم و دولت‌های غربی حامی هولوکاست، بپردازد. در بخش پایانی که موضوع محوری تحقیق می‌باشد، ضمن تلاش جهت ارائه تصویری جامع از کاربردهای سیاسی هولوکاست، با تقسیم بندی دو گانه و از ابعاد مختلف به این موضوع پرداخته می‌شود.