رفتار پنگوئنی کره شمالی درقبال تهدیدات ترامپ

 

آزمایش های موشکی اخیر کره شمالی، بار دیگر نگاه جهانی را به‌سوی این کشور معطوف ساخت. برخی ماجراجویی‌های کره شمالی را «بازی با دم شیر» و ناشی از بی‌تجربگی رهبر کره برمی‌شمارند و بعضی دیگر نیز از این رفتارها به‌عنوان استراتژی «آستانه بحران» این کشور یاد می‌کنند؛ اما به‌نظر می‌رسد بازی موشکی کره شمالی بیش از هر چیز بیانگر نوعی رفتار پنگوئنی پیونگ‌یانگ جهت قدرت‌نمایی برای کسب پرستیژ داخلی و خارجی باشد که سیاست‌های دولت ترامپ نقش مؤثری در تقویت این رفتار داشته است.

واکنش‌های بین‌المللی به آزمون موشکی پیونگ‌یانگ قابل پیش‌بینی بود. شورای امنیت سازمان ملل جلسه اضطراری تشکیل داد و کشورهای جهان به محکومیت اقدام کره پرداختند؛ اما نکته جدید در تنش کره و آمریکا، تهدید علنی کره به حمله موشکی به خاک ایالات متحده بود که امکان وقوع جنگ را افزایش داده است. باوجوداین، احتمال جنگ به دلایلی بسیار بعید به‌نظر می‌رسد. نخست، «سطح نامتناسب» آمریکا و کره شمالی است؛ به‌این‌معنا که اساساً در هیچ سطحی پیونگ‌یانگ قادر به مقابله با آمریکا نیست. فناوری آمریکا به‌حدی است که قادر به شناسایی تمامی کارخانجات تسلیحات شیمیایی، آشیانه موشک‌ها و زرادخانه هسته‌ای کره شمالی است و به‌راحتی آنها را هدف قرار می‌دهد. ازسوی‌دیگر، دفاع ضدموشکی کره شمالی قابلیت مقابله با بمب‌افکن‌های بی ۱ آمریکا را ندارد. به‌همین‌خاطر، لیونید ایواشوف، ژنرال بازنشسته روسی تهدید پیونگ‌یانگ برای بمباران پایگاه‌های نظامی آمریکا در جزیره گوآم را تنها یک «بلوف» می‌داند و معتقد است آمریکا می‌تواند به‌راحتی هر موشکی که ازسوی کره شمالی شلیک می‌شود را در آسمان منفجر کند. دوم، عامل بازدارنده چین می‌باشد. چین به‌عنوان حامی اصلی کره شمالی تمایلی به فروپاشی نظام حاکم بر آن کشور ندارد. سقوط جمهوری خلق کره و روی‌کار آمدن دولتی غرب‌گرا می‌تواند چین را در منطقه در موضع ضعف قرار دهد و ازطرف‌دیگر نیز وجود حدود 860 کیلومتر مرز زمینی با این کشور، احتمال ایجاد بحران آوارگان جنگی برای چین را درصورت حمله نظامی احتمالی، قابل پیش‌بینی می‌کند. سوم، اینکه فروپاشی نظام کره شمالی و احتمال اتحاد دو کره و تبدیل آن به یک قدرت اقتصادی ـ نظامی، نمی‌تواند مطلوب ایالات متحده باشد. چهارم، ابهام درمورد توان موشکی کره شمالی می‌باشد. درهمین‌رابطه، تِد پوستول، کارشناس موشکی آمریکایی در مقاله‌ای که برای ماهنامه دانش اتمی تهیه شده، اعلام کرد محاسبات انجام‌شده نشان می‌دهد موشک‌های کره شمالی درواقع از ظرفیت ترابری بالایی برخوردار نبوده و قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را که از وزن نسبتاً بالایی برخوردار است، ندارند. همچنین ظرفیت حمل پایین موشک‌های کره شمالی باعث شده موشک‌ها پس از پرتاب در ارتفاعات بسیار بالاتر از جو قرار بگیرند و نتوانند برد موردنظر را طی کرده و در محل فرود بیایند. دلیل پنجم این واقعیت است که کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی به‌خوبی از این موضوع آگاه است که آغاز جنگ می‌تواند پایانی بر حکومت وی باشد. بنابراین به‌نظر می‌رسد که کره شمالی به فعالیت‌های پیشین خود از در زمینه آزمایش‌های موشکی ادامه دهد، اما وارد یک مناقشه نظامی واقعی نشود. 

در یک جمع‌بندی می‌توان بیان داشت که ساختار تنش اخیر کره شمالی و آمریکا بیش از هر چیز، تهدیدی است علیه تهدید. به دیگر سخن، کره شمالی تلاش می‌کند تا به هر نحوی مانند رفتار پنگوئن، قلدرمآبانه و مغرور، ابرقدرتی چون آمریکا را تهدید به حمله نظامی کند تا بدین‌نحو برای خود در داخل و خارج پرستیژ کسب کند. ازسوی‌دیگر، آمریکا هم برای حفظ کاریزمای هژمونیک خود درجهت پاسخ به آن تهدیدات برمی‌آید. پاسخ‌هایی بسیار محدود که حمله نظامی در آن جایی ندارد و درنهایت منجربه تهدیداتی علیه کره می‌شود. ترامپ در این تنش، باید نقش ابر قهرمان بتمن را در مقابل شخصیت پنگوئن بازی کند.