ده آموزه برای جهان پساپاندومی

اغلب به ما توصیه می‌شود که بزرگ فکر کنیم. اما شاید لازم باشد که کوچک فکر کنیم. ما در شناسایی خطرات بزرگ و سنتی که با آن روبرو هستیم، مانند حملات نظامی، و برنامه‌ریزی پاسخ‌های متناسب در مقیاسی بزرگ به آنها خوب عمل می‌کنیم. دولت‌ها چند تریلیون دلار برای ساخت ارتش‌های عظیم، جابجایی نظامیان در سراسر کره زمین و مانورهای نظامی علیه دشمنان بالقوه هزینه می‌کنند. ایالات متحده فقط سالانه تقریباً سه چهارم تریلیون دلار به بودجه دفاعی خود اختصاص می‌دهد. با این وجود، ما آماده دفاع در برابر یک میکروب کوچک نبودیم. ممکن است معلوم شود که این ویروس ذره‌ای بیشترین آسیب اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را به بشر پس از جنگ جهانی دوم وارد کرده است.
این کتاب در مورد همه‌گیری نیست، بلکه در مورد جهانی است که در نتیجه همه‌گیری ایجاد می‌شود و مهمتر از همه واکنش‌هایی است که ما نسبت به آن نشان می‌دهیم. هر شوک عظیمی بسته به وضعیت موجود جهان و نحوه واکنش انسان‌ها - با ترس یا انکار یا سازگاری، می‌تواند تأثیرات مختلفی داشته باشد. در مورد تاثیر ویروس کرونا، این واقعیت در حال شکل‌گیری است که جهان عمیقا به هم پیوسته است، اکثر کشورها برای مواجهه با همه‌گیری آمادگی ندارند و در نتیجه جوامع و اقتصاد بسیاری از آنها - از جمله ثروتمندترین کشورهای جهان – به طرز بی‌سابقه‌ای در تاریخ بشر با اختلال مواجه شده است.
این کتاب درباره «جهان پساهمه‌گیری» است نه به این دلیل که ویروس کرونا را پشت سر گذاشته‌ایم، بلکه به این دلیل که ما از یک آستانه حیاتی عبور کرده‌ایم. تقریباً تاکنون همه افراد زنده از تجربه یک بیماری خانمان‌سوز در امان مانده‌اند. اما اکنون می‌دانیم که همه‌گیری چگونه است و چالش‌ها و هزینه‌های واکنش به آن را دیده‌ایم. همه‌گیری کووید 19 می‌تواند ادامه داشته باشد، حتی اگر ریشه‌کن شود، شیوع جدید سایر بیماری‌ها تقریباً در آینده اتفاق می‌افتد. با این دانش و تجربه، ما اکنون در دوره جدیدی به نام پساهمه‌گیری زندگی می‌کنیم.
پیامدهای این همه‌گیری دقیقاً چیست؟ برخی معتقدند که ثابت خواهد شد که این واقعه لولای تاریخ مدرن است، لحظه‌ای که تاریخ برای همیشه مسیر خود را تغییر می‌دهد. برخی دیگر بر این باورند که پس از دستیابی به واکسن، ما به سرعت به روال سابق به کسب و کار خود باز خواهیم گشت. برخی دیگر معتقدند که همه‌گیری بیش از آن که منجر به تغییر مسیر تاریخ شود، باعث تسریع تحولات می‌گردد. به نظر آخرین سناریو محتمل‌ترین پیامد را مطرح می‌کند. گویا لنین یک بار گفته بود: «دهه‌هایی است که هیچ اتفاقی نمی‌افتد، سپس هفته‌هایی است که دهه‌ها اتفاق می‌افتد.» دنیای پساهمه‌گیری در بسیاری از جنبه‌ها، نسخه‌ای سریع از جهانی است که ما می‌شناسیم. اما وقتی زندگی را سریع پیش می‌برید، وقایع دیگر به طور طبیعی پیش نمی‌روند و پیامدهای آن می‌تواند مخرب و حتی کشنده باشد. در دهه 1930، بسیاری از کشورهای در حال توسعه با یک روند آرام در حال مدرن شدن بودند و مردم خود را از وضعیت کشاورزی به صنعتی منتقل می‌کردند. اتحاد جماهیر شوروی تصمیم گرفت که به طرز بیرحمانه‌ای این روند را تسریع کند. تصمیم برای اشتراکی‌سازی کشاورزی، منجر به قحطی، «انحلال» میلیون‌ها کشاورز، سخت شدن دیکتاتوری و تغییر شکل جامعه شوروی شد. جهانی با استروئیدها می‌تواند عوارض جانبی غیرقابل پیش‌بینی داشته باشد.