قرار است اروپایی‌ها در کنار رهبران واشنگتن، در این استراتژی جنگی ژئواکونومیک درمقابل ایران نقش ویژه‌ای بازی نمایند. روی همین اصل، اعضای اتحادیه اروپا علی‌رغم اختلاف‌نظرهای اعضا درمورد ابعاد و زمان اعمال تحریم‌ها علیه ایران، سرانجام دوشنبه، ۳ بهمن (۲۳ ژانویه)، پیرو سیاست‌های یک‌جانبه واشنگتن در تحریم بانکی ایران، طرحی را تصویب کردند که طبق آن اروپایی‌ها بایستی تمام توافق‌های جدید نفتی با ایران را متوقف نمایند و این موضوع از هفته جاری اعمال می‌شود، اما واردات نفت از ایران تا ابتدای ماه ژوئیه (زمان پیش‌بینی‌شده برای قطع واردات نفت) ادامه خواهد داشت. این در شرایطی است که تحریم‌های جدید مشتمل بر تحریم بانک مرکزی ایران (متهم به مشارکت در فعالیت‌ها برای دور زدن تحریم‌ها)، بانک تجارت (متهم به تسهیل تلاش‌های هسته‌ای ایران و کمک به بانک‌ها و مؤسسات ایرانی برای دور زدن تحریم‌های بین‌المللی)، صنعت پتروشیمی ایران، تبادل فلزات گرانبها با ایران، تحریم‌های مالی ـ اعتباری، و نیز تحریم بسیاری از شرکت‌های تجاری ـ خدماتی و اشخاص حقیقی می‌باشد.

در این آرایش جنگی ژئواکونومیک درمقابل ایران، غیر از واشنگتن، اروپا و دیگر متحدان نزدیک واشنگتن ازجمله کانادا و استرالیا، بازیگران اقتصادی مختلفی با موضع‌گیری‌ها و اهداف متفاوت وجود دارند که از مهم‌ترین آنها می‌توان به کشورهای عرب تولیدکننده نفت در حوزه خلیج فارس به‌ویژه عربستان سعودی اشاره کرد. گفتنی است دولت عربستان درراستای سیاست‌های کاملاً ضدایرانی خود (این سیاست‌ها همزمان با شروع جنبش‌های مردمی در جهان عرب به اوج خود رسیده است)، به کشورهای غربی قول داده است درصورت اعمال تحریم نفتی درمقابل ایران، حاضر است جهت سازماندهی بازارهای جهانی خلأ موجود را پر نماید. درواقع علی‌رغم تردیدهای ناظران آگاه، دولت عربستان ادعا دارد قادر است به آسانی ظرفیت تولید نفت خود را به دوازده میلیون بشکه در روز برساند.

از دیگر کشورهای آسیایی که واشنگتن سعی دارد آنها را در این آرایش جنگی ژئواکونومیک درمقابل ایران وارد نماید می‌توان به ژاپن و کره جنوبی اشاره کرد. ژاپن و کره جنوبی هرکدام ده درصد از نفت موردنیاز خود را از ایران وارد می‌کنند و درپی فشارهای واشنگتن به‌دنبال منابع جایگزین پس از تحریم نفت ایران هستند. البته، هرچند ژاپن و کره جنوبی که متحدان نظامی آمریکا محسوب می‌شوند به وضوح از تحریم نفت ایران حمایت کرده‌اند، بااین‌حال استفاده از معافیت تحریمی موضوعی است که آنها به‌شدت آن را دنبال می‌کنند.

در این بین، ترک‌ها نیز از دست فشارهای واشنگتن در امان نبوده‌اند؛ هرچند آنکارا اعلام کرده است تازمانی‌که تحریم‌ها به تصویب شورای امنیت سازمان ملل نرسیده باشد و به‌صورت یک‌جانبه اعمال شود از تحریم‌ها حمایت نخواهد کرد، بااین‌حال شواهد نشان می‌دهد که ترک‌ها نیز به‌منظور کاهش وابستگی خود به نفت ایران درپی جایگزینی مناسب برای ایران هستند. شایان ذکر است، ترک‌ها روزانه سی درصد از منابع نفتی خود را از ایران وارد می‌کنند و به‌همین‌دلیل برخی از تحلیلگران معتقدند تهدید مقامات ایرانی درخصوص بستن تنگه هرمز درصورت اعمال تحریم‌های نفتی، در اتخاذ تصمیم آنکارا درمورد کاهش واردات نفت از ایران نقش داشته است.