ترجمه کتاب ریشه‌های اتحادها را از چند منظر می‌توان برای رشته روابط بین‌الملل و گرایش‌های مطالعاتی زیرمجموعه آن در ایران مهم دانست. از منظر اول، ترجمه یکی از دیگر از آثار اساسی رشته روابط بین‌الملل زمینه تثبیت و تقویت بیشتر بنیان و هویت این رشته در ایران را فراهم می‌کند. به هر اندازه که متون اساسی یک رشته به عنوان متون بنیان‌بخش و در حال تفسیر در دسترس پژوهشگران و دانشجویان آن رشته باشد، می‌توان امیدوار بود که پویایی فکری و پژوهشی در آن رشته در یک روند صعودی تقویت شود. از این‌رو بر این باوریم بخشی از مسیر تقویت بنیان‌های رشته روابط بین‌الملل در ایران همچنان نیازمند در پیش گرفتن رویکرد ترجمه به‌مثابه تفکر است.

از منظری دیگر، بنا به یک قاعده اساسی، به هر میزان دانشوران یک رشته متون اساسی رشته را مطالعه کرده باشند و پیش از آن اساس تفکر نقادانه را به خوبی فراگرفته باشند، نوآوری علمی و داشتن سهمی قابل توجه در پیشبرد توسعه کمی و کیفی آن رشته در سطح بین‌المللی به شکل قابل توجهی در دسترس خواهد بود. به عبارتی دیگر و بر اساس گزاره ادعا شده، مطالعه متون اساسی رشته و همچنین مواجهه نقادانه با آن از هر دستور کار رسمی و دولتی برای نظریه‌پردازی در حوزه علوم انسانی، دستاورد بیشتری خواهد داشت. این ادعا با این استدلال صورت گرفته است که مرزهای یک رشته بدون آشنایی دست اول با مختصات رشته مورد نظر قابل گسترش نیست. مرزهای یک دانش را زمانی می‌توان گسترش داد و صاحب سهمی اندیشگانی از آن در سطح جهانی شد که ابتدا با مختصات آن از سوی ترسیم‌کنندگانش آشنا باشیم و سپس با مواجهه‌ای نقادانه، تلاش برای رفتن به فراسوی مرزهای نظری و مطالعاتی آن را آغاز کنیم.