موج تغييرات
موج تغيير خواهي در جهان عرب كه از تونس آغاز شد و اين بار مصر را نيز در نورديد، گويا خيالي براي فرونشستن ندارد و بر آن است تا سرزمين هاي ديگري را نيز تحت تاثير قرار دهد. به نظر مي رسد جهان عرب وارد دوران جديدي از حيات سياسي خود شده كه ديگر بازگشتش به مرحله قبل غيرممكن است: دوران زوال و سقوط نظام هاي خودكامه و اقتدارگرا. اين دوران بيش از هر چيز محصول رشد آگاهي مردم و در مقابل، بروز نبودن نظام هاي سياسي در پذيرش خواسته هاي مردم است. جالب اينجاست كه كشورهاي عربي كه شكل نظامشان به ظاهر جمهوري است بيشتر در معرض بروز اعتراض هاي مردمي هستند تا كشورهايي كه نظامشان پادشاهي است.

مبارك رفت اما فرجامش سرمشقي براي ديكتاتورهايي خواهد بود كه همچون وي سال ها صداي مردم را نشنيدند و هنگامي كه عصيانشان را ديدند ديگر زمان براي تغيير رويه گذشته بود. اما افسوس كه "عبرت ها زيادند، اما عبرت گيرندگان كم"؛ چرا كه مبارك نيز، سرنوشت ديكتاتورهاي پيش از خود را سرمشق قرار نداد و درست در روزي سرنگون شد كه سي و دو سال پيش از آن، نظام شاهنشاهي در ايران، سقوط كرد.