نقش سازمان‌هاي اطلاعاتي در سياست خارجي كره جنوبي
در اين كتاب، پس از مروري كوتاه بر تاريخچه سرويس اطلاعات كره جنوبي و سياست خارجي اين كشور، بايد گفت كه آنچه در اين پژوهش به‌دنبال پاسخ به آن هستيم در قالب سه سؤال مطرح مي‌شود:
نخست، ساختارهاي سياسي ـ حكومتي و نظامي ـ امنيتي در كره جنوبي چگونه است؟
دوم، سياست خارجي كره جنوبي در دوران پس از جنگ جهاني دوم تا سال 2021 چه فرازوفرودهايي را پشت سر گذاشته است؟
سوم، نقش سازمان‌هاي اطلاعاتي امنيتي در شكل‌گيري سياست خارجي كره جنوبي در اين سال‌ها چه بوده است؟
در پاسخ به اين سؤالات، اين كتاب در چهار بخش تنظيم‌شده است:
1. ساختارهاي سياسي و امنيتي در كره جنوبي؛ 2. سياست خارجي كره جنوبي؛ 3. بررسي سازمان‌هاي اطلاعاتي ـ امنيتي در كره جنوبي؛ 4. نتيجه‌گيري.
در بخش اول، تلاش شده است تا نمايي كلي از ساختار سياسي و نظامي كشور كره جنوبي ارائه گردد. با توجه به اثرگذاري هركدام از مؤلفه‌هاي نظامي وحكومتي بر مسائل مرتبط با سياست خارجي در اين بخش تلاش شده است تا نگاه كمي و كيفي نسبت به اين ساختارها شود.
در بخش دوم، نوشتار تلاش مي‌شود تا مروري كلي بر سياست خارجي كره جنوبي شود. در اين قسمت روابط كره جنوبي با كشورهايي نظير ايالات‌متحده آمريكا، چين، ژاپن، روسيه، هند، كره شمالي و همچنين سياست خارجي اين كشور در مناطقي نظير غرب آسيا تشريح مي‌گردد.
در بخش سوم، تلاش مي‌شود تا به بررسي نقش سازمان‌ها و نهادهاي اطلاعاتي در سياست داخلي و خارجي كره جنوبي پرداخته شود. اين فصل در چند بخش تنظيم‌شده است: تاريخچه شكل‌گيري سازمان‌هاي اطلاعاتي؛ ساختار داخلي و سلسله‌مراتب سازماني سرويس اطلاعات ملي؛ سرويس اطلاعات ملي و كنشگري در عرصه سياست داخلي و خارجي؛ سرويس اطلاعاتي كره جنوبي و تهديدات اطلاعاتي؛ اصلاحات و تغييرات در سرويس اطلاعات ملي؛ همكاري‌هاي اطلاعاتي سرويس اطلاعات ملي كره جنوبي با سازمان‌هاي اطلاعاتي خارجي؛ چالش‌ها و آسيب‌هاي سرويس اطلاعات ملي.
بخش پاياني، به نتيجه‌گيري اختصاص دارد. در اين بخش تلاش مي‌شود تا ارزيابي نهايي نقش نهادهاي اطلاعاتي و امنيتي در سياست خارجي كره جنوبي انجام شود و با نگاهي آينده‌پژوهانه چشم‌انداز پيشِ رو از سياست خارجي كره جنوبي در سال‌هاي آتي ارائه گردد.
در رابطه با روش پژوهش اثر پيشِ رو، بايد گفته شود كه در اين نوشتار تلاش شده است تا از روش پژوهش تركيبي بهره برده شود. به اين‌صورت كه در ارائه آمار و ارقام از رويكرد كمي استفاده مي‌شود؛ در تشريح تحولات تاريخي از رويكرد توصيفي ـ تاريخي بهره برده مي‌شود و در تشريح نقش سازمان‌هاي اطلاعاتي امنيتي در فرايند سياست‌گذاري امنيتي كره جنوبي رويكرد تحليلي ـ تبييني به‌كار بسته مي‌شود.
در باب نوآوري پژوهش حاضر و اهميت نگارش اين اثر بايد گفت كه مرور آثار نگارش يافته در حوزه سياست خارجي كره جنوبي و نقش سازمان‌هاي اطلاعاتي در فرايند سياست‌گذاري امنيتي اين كشور، حكايت از خلأ مهمي داشت و آن، نگاه‌هاي تك‌محوري و درعين‌حال، تك سطحي در تحليل فرازوفرودهاي سياست خارجي و مسائل امنيتي و سطحي‌نگري و تقليل‌گرايي در مطالعه نقش سازمان‌هاي اطلاعاتي امنيتي كره جنوبي بود. در اين‌‌خصوص، تلاش نويسنده اين بوده است كه ازيك‌سو دوره‌هاي مختلف سياست خارجي كره جنوبي را از پس از جنگ جهاني دوم تاكنون (2021) مورد كنكاش دقيق قرار دهد و از سوي ديگر، به معرفي و بررسي نقش سازمان‌هاي اطلاعاتي امنيتي در مسائل سياسي و نظامي اين كشور بپردازد.
التعليقات