سفر رجب طيب اردوغان و ديپلماسي جمهوري اسلامي ايران در قبال تركيه



ايران و تركيه دو بازيگر مهم منطقه‎اي، با نقش‎ها و درجه تأثيرگذاري متفاوت، اما مكمل يكديگر در منطقه غرب آسيا محسوب مي‏‏شوند. روابط ايران و تركيه همواره آميزه‎اي از رقابت و همكاري بوده است. عليرغم چالش‎هاي مقطعي كه در برخي برهه‎ها وجود داشته، اما دو كشور توانسته‎اند در راستاي منافع مشترك، سطح مناسبي از همكاري را حفظ كنند. هرچند تركيه عضو ناتو است و با اسرائيل و غرب رابطه نزديكي دارد اما توانسته توازني را در روابطش با ديگر كشورها، از جمله با ايران و روسيه حفظ كند. منافع تركيه به ويژه از منظر تلاش اين كشور براي تبديل شدن به هاب ترانزيت انرژي در منطقه، ايجاب مي‏كند تركيه در روابطش با كشورهاي مختلف توازن را رعايت كند. سابقه فرهنگي و تاريخي و نگراني‎ مشترك امنيتي باعث شده دو كشور در بزنگاه‎هاي حساس تاريخي، عليرغم فشارهاي مختلف داخلي و خارجي بتوانند سطح بالايي از همكاري را به نمايش بگذارند. تركيه با خودداري از اعمال بخشي از تحريم‎هاي اقتصادي وضع شده عليه ايران، نقش مهمي در سياست‎هاي مبارزه عليه تحريم ايران داشته است. تركيه از شركاي ثابت تجاري ايران محسوب مي‏شود و روابط اقتصادي دو كشور بالغ بر ۱۰ ميليارد دلار در سال است كه قابليت افزايش تا ۳۰ ميليارد دلار را دارد. بر اساس اعلام اداره آمار تركيه، مبادلات تجاري تركيه با ايران در پنج ماه نخست سال ۲۰۲۲ با رشد ۳۹ درصدي به بيش از ۲ ميليارد دلار رسيده است. در عين حال، ايران و تركيه در سوريه، عراق، اقليم كردستان و منطقه قفقاز و آسياي ميانه رقابت‎هايي را باهم دارند.

از جمله مهم‎ترين موضوعاتي كه در حال حاضر در روابط دو كشور مطرح است مي‏توان به قصد تركيه براي لشگركشي به شمال سوريه، تلاش رژيم صهيونيستي براي بحران‎آفريني در روابط تركيه با ايران، مشكل ورود گسترده پناهندگان افغاني از مسير ايران به تركيه و نيز پروژه‎هاي سدسازي تركيه و مشكلات زيست‎محيطي اين برنامه‎ها براي سوريه، عراق و ايران اشاره كرد.

سفر رجب طيب اردوغان، رئيس جمهور تركيه، به ايران در مقطع كنوني رخدادي مهم در روابط دو كشور و سياست منطقه‏اي كشورمان محسوب مي‎شود. اين سفر در شرايطي صورت مي‎گيرد كه منطقه غرب آسيا در عرصه نظم منطقه‎اي شاهد تحولات مهمي است. سفر جو بايدن به فلسطين اشغالي و متعاقب آن به عربستان سعودي و تشكيل اجلاسي منطقه‎اي با حضور سران كشورهاي عضو شوراي همكاري خليج‏فارس و كشورهاي اردن، مصر و عراق در جده زمينه‎ساز ترتيبات نويني در معادلات منطقه‎اي است. بخش مهمي از اهداف سفر رئيس جمهور آمريكا، معطوف به منزوي‎سازي جمهوري اسلامي ايران بود. از اين منظر، سفر اردوغان و پوتين به ايران بلافاصله پس از سفر به ايران، نشان‎دهنده پويايي دستگاه ديپلماسي جمهوري اسلامي ايران و شكست سياست منزوي‎سازي ايران است. همزماني اين سفر با سفر ولاديمير پوتين به ايران و ديدارهاي دوجانبه‎ و سه جانبه‎ بين اردوغان با روساي جمهوري ايران و روسيه، از ديگر وجوه مهم اين سفر است. اجلاس سه جانبه روساي جمهور ايران، روسيه و تركيه در امتداد اجلاس آستانه قرار دارد و مهم‎ترين دستور كار آن، بحث درباره قصد تركيه براي حمله به شمال سوريه است هر چند كه پوتين و اردوغان دلايل ديگري هم  براي اين سفر دارند كه بحث درباره بحران اوكراين و به ويژه تحريم‎هاي اعمال شده عليه روسيه و صادرات غلات بخشي از اين مباحث مي‎تواند باشد. امروزه وضعيت سوريه متأثر از جنگ اوكراين و عوامل ديگر، متفاوت از گذشته است. كم‎رنگ شدن حضور نظامي روسيه در سوريه، تشديد نگراني‎هاي امنيتي تركيه از تحركات كردهاي سوريه، ارتقاي محسوس جايگاه تركيه در روابطش با كشورهاي غربي و ناتو، بحران‎ اقتصادي و تورم ۸۰ درصدي در جامعه تركيه و نزديك شدن انتخابات رياست جمهوري از جمله محرك‎هايي است كه تركيه را براي حمله به شمال سوريه مصمم كرده است.

در اين راستا، جمهوري اسلامي ايران تحركاتي را پيش از اين سفر و در جريان سفر وزير امورخارجه كشورمان به تركيه و سوريه و تلاش براي مديريت تنش بين سوريه و تركيه انجام داده است. هر گونه نتيجه مثبت اين اجلاس در ممانعت از حمله نظامي تركيه به شمال سوريه مي‏تواند دستاورد مثبتي براي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران در حفاظت از متحدين منطقه‎اي‎اش باشد. همكاري و تفاهمات ايران، روسيه و تركيه در خصوص سوريه تاكنون توانسته آرامشي نسبي را بر اين كشور حاكم كند و مسلماً تداوم اين روند مي‏تواند در راستاي منافع هر سه كشور باشد.

جدا از موضوع سوريه، در سفر اردوغان سازوكارهاي مشتركي بين دو كشور همسايه براي توسعه همكاري‎هاي بلندمدت در زمينه‎هاي مختلف در دستور كار است كه امضاي يادداشت تفاهم براي بهره‎برداري از كريدور تجاري بين تركيه، ايران و امارات متحده عربي از اين جمله است.

اين سفر، فرصت مناسب در زماني مناسب براي ارتقاي سطح روابط ايران و تركيه به ويژه پس از شيطنت‏هاي رژيم صهيونيستي است. بايد توجه داشت با وجود تنش‎ها و رقابت‎هاي موجود مطرح ميان تركيه و ايران، همكاري دو كشور همچنان ادامه دارد و حتي در برخي زمينه ها رو به بهبود است. نفس اين واقعيت كه ايران و تركيه دو كشور همسايه بوده و با مشكلات مشتركي روبرو هستند، آن‎ها را به همكاري وا مي‎دارد. ايران و تركيه به عنوان دو قدرت منطقه‎اي قطعاً با همكاري و تعامل متقابل مي‎توانند بر قدرت منطقه‎اي خود افزوده و نقشي پررنگ‎تر در تحولات منطقه و جهان اسلام ايفا كنند. اين بدان معناست كه با درك بهتر تصميم‎گيران و دولتمردان ايران و تركيه، همكاري ايران و تركيه به نوعي بازي برد  برد براي هر دو كشور منجر خواهد شد.